Stokje: Hoe het begon

Twijfel.
Mag ik dit stokje van Anni vangen of niet? Ik kan namelijk niet overweg met een naaimachine.

Mijn moeder heeft het echt serieus geprobeerd: vroeger mochten we naast haar op de grond helpen patronen overtrekken. En stikken op de oude handnaaimachine van oma. Zelfs ons eigen rokje maken op haar nieuwe machine. Maar waar het rokje van mijn tweelingzusje een perfecte cirkelrok was, werd die van mij scheef. En terwijl mijn zusje een badpak in elkaar zette, had de naaimachine mijn interesse al verloren.

Voordat Isis geboren werd, stikte ik de de bekleding (die mijn moeder had gemaakt) op mijn oude wieg. En nog wat later waagde ik me aan een sokpop. En een ei.

Maar nog steeds geen naaimachine.
Tot op vandaag is het nog niet goed gekomen.

Het is niet dat ik niet wil. Ik zou ook wel op zo'n kekke machine aan de slag willen gaan. Met zo'n geweldig jurkje. Of die tent waarvoor ik al een plaats bedacht heb. En dat ik mijn hand dan niet omdraai voor haar patronen.

Ik zou mijn haakwerkjes eens aan de kant moeten leggen en mijn moeder weer eens lief aanmoeten kijken. Ze wil het me vast nog leren :)

Om het voortbestaan van dit stokje niet teveel in gevaar te brengen geef ik dit stokje graag door aan Daan, Ingrid en Vermiljoen. Alle drie bezitten zeker een naaimachine ;)
(zou Heleen van Royen trouwens ook een blog hebben?)

Wat je moet doen als je het stokje van mij hebt gekregen:

1. Schrijf een logje over de start en loopbaan van jouw passie (je kunt het hebben over: je eerste creatie, je (naai/stik)machine(s), de mijlpalen, je meesterstukken, je werkplek, tips en weetjes, enz.

2. Knip en plak dit stukje tekst en de afbeelding in jouw logje

3. geef het stokje door aan 3 of meer gepassioneerde personen en laat een berichtje achter op hun blog

4. laat een berichtje achter bij het eerste logje over hoe het begon met een link naar jouw verhaal. Hier: http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html